Τύποι μελιού
Το μέλι δεν είναι μια απλή φυσική γλυκαντική ουσία. Αποτελείται κυρίως από απλά ζάχαρα αλλά και από πλήθος άλλων στοιχείων. Μέχρι στιγμής ανιχνεύτηκαν και πιστοποιήθηκαν 182 διαφορετικές ουσίες και η έρευνα συνεχίζεται ακόμη. Το σημαντικότερο όμως δεν είναι η συνύπαρξη των ουσιών αυτών, αλλά η αναλογία τους και η οργανική τους διασύνδεση σε μία βιολογική, φυσική τροφή, με πρόσθετες ιδιότητες απ’ αυτές που έχουν τα διάφορα συστατικά του μεμονωμένα.
Η σύσταση, η ποιότητα, τα οργανοληπτικά στοιχεία και η μορφή (ρευστή ή κρυσταλλωμένη) του Ελληνικού μελιού διαφέρουν από φυτό σε φυτό, από περιοχή σε περιοχή ακόμη και από χρονιά σε χρονιά, γιατί επηρεάζονται από τις καιρικές συνθήκες και την χλωρίδα, που στην χώρα μας χαρακτηρίζονται από μεγάλη ποικιλία.
Το παραγόμενο ελληνικό μέλι διακρίνεται σε δύο μεγάλες υπερκατηγορίες:
- το μέλι ανθέων (το γνωστό «ανθόμελο»), που προέρχεται από το νέκταρ των λουλουδιών (εδώ ανήκει το μέλι θυμαριού, πορτοκαλιάς, ερείκης, κτλ.),
- το μέλι από μελιτώματα (συχνά λέγεται και «δασόμελο»), που παράγεται από εκκρίματα κοκκοειδών εντόμων που απομυζούν φυτά. Στην κατηγορία αυτή ανήκει το μέλι του πεύκου, της ελάτης και άλλων δασικών φυτών.
Οι βασικοί τύποι μελιού (αμιγώς Ελληνικών μελιών), οι οποίοι έχουν ταυτοποιηθεί με νομοθεσία σύμφωνα με τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά είναι 8:
- Πεύκου (Μελίτωμα) υψηλής βιολογικής αξίας και χαμηλών σακχάρων.
- Ελάτης (Μελίτωμα) πυκνόρευστο χωρίς ιδιαίτερο άρωμα, αλλά καλή γεύση.
- Καστανιάς (Μελίτωμα & Άνθη) με δυνατή, πικρή γεύση.
- Ερείκης (Ανθέων) με λεπτό άρωμα και δυνατή γεύση.
- Θυμαριού (Ανθέων) που έχει τη φήμη του καλύτερου μελιού.
- Πορτοκαλιάς (Ανθέων) και εσπεριδοειδών με έντονο άρωμα.
- Βαμβακιού (Ανθέων)
- Ηλίανθου (Ανθέων)
Για να χαρακτηριστεί όμως ένα μέλι με το όνομα κάποιου φυτού ή δένδρου (θυμάρι, πεύκο, έλατο κ.α.) πρέπει το συγκεκριμένο φυτό να υπερισχύει στο άρωμα, στα οργανοληπτικά – φυσικοχημικά και στα μικροσκοπικά του χαρακτηριστικά μέσα στο πλήθος των άλλων φυτών που το απαρτίζουν.
